Пра часопіс

Беларускі Гістарычны Агляд заснаваны ў 1994 г. як незалежны навуковы перыёдык, прысвечаны даследаванням гісторыі Беларусі і актуальнаму стану беларускай гістарыяграфіі. Пасля 2006 г. выдаваўся пры ЕГУ, ад 2019 г. – пры Цэнтры ўсходнееўрапейскіх даследаванняў Варшаўскага ўніверсітэта. Часопіс змяшчае артыкулы, агляды, рэцэнзіі, архіўныя матэрыялы, а таксама інфармацыйныя зацемкі па беларускай і ўсходнееўрапейскай гісторыі без храналагічных абмежаванняў.

БГА індэксуецца ў базах ERIH PLUS i EBSCO.

Усе тэксты высылаюцца ў электроннай форме на адрас bhr.belhistory@gmail.com

Рукапісы навуковых артыкулаў праходзяць папярэдняе ананімнае рэцэнзаванне. Рэдакцыя пакідае за сабой права адбору і рэдагавання атрыманых тэкстаў.

Пры падрыхтоўцы артыкулаў і рэцэнзій просім кіравацца інструкцыяй для аўтараў.

Агляды

Рыгор Маеўскі. Парадоксы акадэмічнага пяцітомніка па гісторыі беларускай дзяржаўнасці*

Гісторыя дзяржаўнасці – невычэрпная крыніца ведаў.

Аляксандр Каваленя

У 2004 г. да кіраўніцтва Інстытутам гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі прыйшла новая на той час каманда, якая амаль цалкам складалася з выкладчыкаў кафедры айчыннай і сусветнай гісторыі (былой кафедры гісторыі КПСС) Беларускага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта (БДПУ). Загадчык кафедры прафесар Аляксандр Каваленя (з 2014 г. член-карэспандэнт, з 2021 г. акадэмік НАНБ) стаў дырэктарам інстытута, а іншыя яе супрацоўнікі атрымалі пасады намесніка дырэктара па навуцы, вучонага сакратара і кіраўнікоў некаторых падраздзяленняў. Паколькі менавіта гэтая брыгада топ-менеджараў інстытута кіравала падрыхтоўкай і прасоўваннем у друк рэцэнзаванага выдання, варта адзначыць, скажам так, спецыфічнасць некаторых яе навуковых установак. Так, хутка асвоіўшыся ў новым статусе і ў новых кабінетах, нядаўнія выкладчыкі БДПУ самым рашучым чынам запатэнтавалі для сябе эксклюзіўнае месца ў беларускай гістарычнай навуцы… ды і на планеце Зямля наогул. Адзін з найбольш актыўных членаў каманды, Мікалай Смяховіч, якому (як можна зразумець) адводзіцца роля кшталту яе “ідэолага” і “метадолага”, з прываблівай непасрэднасцю абвясціў: “Стан гістарычнай навукі вызначаецца найперш наасфернай яе часткай, якую прадстаўляе Інстытут гісторыі” (!) [1].

Чытаць далей »

Архіў нумароў

1994 Т.1 Сш. 1 (2)
1995 Т.2 Сш. 1 (22)
1995 Т.2 Сш. 2 (2)
1996 Т.3 Сш. 1 (21)
1996 Т.3 Сш. 2 (20)
1997 Т.4 Сш. 1-2 (31)
1998 Т.5 Сш. 1 (21)
1998 Т.5 Сш. 2 (28)
1999 Т.6 Сш. 1-2 (46)

2000 Т.7 Сш. 1 (29)
2000 Т.7 Сш. 2 (29)
2001 Т.8 Сш. 1-2 (34)
2002 Т.9 Сш. 1-2 (29)
2003 Т.10 Сш. 1-2 (23)
2004 Т.11 Сш. 1-2 (23)
2005 Т.12 Сш. 1-2 (31)
2006 Т.13 Сш. 1 (1)
2006 Т.13 Сш. 2 (29)

2015 Т.22 Сш. 1-2 (21)
2016 Т.23 Сш. 1-2 (23)
2017 Т.24 Сш. 1-2 (21)
2018 Т. 25 Сш. 1-2 (20)
2019 Т. 26 Сш. 1-2 (21)
2020 Т. 27 Сш. 1-2 (22)
2021 Т. 28 Сш. 1-2 (19)
2022 Т. 29 Сш. 1-2 (23)

1994 Т.1 Сш. 1 (2)
1995 Т.2 Сш. 1 (22)
1995 Т.2 Сш. 2 (2)
1996 Т.3 Сш. 1 (21)
1996 Т.3 Сш. 2 (20)
1997 Т.4 Сш. 1-2 (31)
1998 Т.5 Сш. 1 (21)
1998 Т.5 Сш. 2 (28)
1999 Т.6 Сш. 1-2 (46)
2000 Т.7 Сш. 1 (29)
2000 Т.7 Сш. 2 (29)
2001 Т.8 Сш. 1-2 (34)
2002 Т.9 Сш. 1-2 (29)
2003 Т.10 Сш. 1-2 (23)
2004 Т.11 Сш. 1-2 (23)
2005 Т.12 Сш. 1-2 (31)
2006 Т.13 Сш. 1 (1)
2006 Т.13 Сш. 2 (29)

2007 Т.14 Сш.1-2 (33)
2008 Т.15 Сш. 1-2 (24)
2009 Т.16 Сш. 1 (25)
2009 Т.16 Сш. 2 (20)
2010 Т.17 Сш. 1-2 (30)
2011 Т.18 Сш. 1-2 (35)
2012 Т.19 Сш. 1-2 (32)
2013 Т.20 Сш. 1-2 (29)
2014 Т.21 Сш. 1-2 (1)
2015 Т.22 Сш. 1-2 (21)
2016 Т.23 Сш. 1-2 (23)
2017 Т.24 Сш. 1-2 (21)
2018 Т. 25 Сш. 1-2 (20)
2019 Т. 26 Сш. 1-2 (21)
2020 Т. 27 Сш. 1-2 (22)
2021 Т. 28 Сш. 1-2 (19)
2022 Т. 29 Сш. 1-2 (23)